2.5 Αρχιτεκτονικές

Picture
Η περιρρέουσα νοημοσύνη πρέπει να ασχοληθεί με μια πληθώρα ετερογενών συσκευών, δικτυών και υπηρεσιών. Ένα τέτοιο περιβάλλον πρέπει να είναι συμβατό με συσκευές όπως είναι τα κινητά τηλέφωνα, οι αισθητήρες, και οι προαναφερθείς διαφορετικοί τύποι δικτύων επικοινωνίας (π.χ. WLAN, Bluetooth, RFID, κ.ά.). Επιπλέον, η περιρρέουσα νοημοσύνη πρέπει να είναι ιδιαίτερα δυναμική και ευέλικτη όσον αφορά στις ρυθμίσεις των συσκευών που αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου, όπως είναι για παράδειγμα τα νέα είδη κινητών τηλεφώνων. Η αντίστοιχη επαναδιαμόρφωση μπορεί να χρειαστεί ναπραγματοποιηθεί σε πραγματικό χρόνο, προκειμένου να ενσωματώσει άμεσα τη συσκευή που χρειάζεται η υπηρεσία ή μια άλλη συσκευή (Bartelt et al. 2005 Klusetal. 2006). Για παράδειγμα, εάν κάποια χαρακτηριστικά απαιτούνται για μια απεικόνιση, θα γίνει μια αναζήτηση στο περιβάλλον για μια συσκευή η οποία θα παρέχει αυτά τα χαρακτηριστικά στο χρήστη (Anastasopoulos et al. 2005, 2006). Ομοίως, ο χρήστης δεν θα χρειάζεται πλέον να ανανησυχεί για τα συστατικά που είναι ενσωματωμένα στην περιρρέουσα νοημοσύνη.

Στην περιρέουσα νοημοσύνη, ο χρήστης τοποθετείται στο κέντρο του κύκλου. Η αρχιτεκτονική αποτελείται από σταθερούς και φορητούς υπολογιστές, συσκευές με αισθητήρες οι οποίες περιέχουν το αντίστοιχο ενδιάμεσο λογισμικό (middleware). Αυτά τα στοιχεία υποστηρίζουν τη συλλογή των πληροφοριών που συσχετίζονται με το περιβάλλον του χρήστη, όπως είναι η θερμοκρασία του αέρα, ή ένα εισερχόμενο μήνυμα (e-mail). Σε αυτό το πλαίσιο, η περιρρέουσα νοημοσύνη θα μπορούσε να εννοηθεί ως μια ενισχυτική ασπίδα.





Picture
  Είναι γενικώς αποδεκτό ότι η περιρρέουσα νοημοσύνη βασίζεται σε ένα σύστημα με ξεχωριστά επίπεδα. Τα κατώτερα επίπεδα υποστηρίζουν τη συλλογή των απαραίτητων πληροφοριών. Μέσω μιας μεγάλης ποικιλίας αισθητήρων και ετικετών, η πληροφορία αυτή μεταφέρεται στο μεσαίο επίπεδο με την εφαρμογή συγκεκριμένων μονάδων ελέγχου και του τρόπου μεταφοράς του συστήματος. Με αυτόν τον τρόπο, ο χρήστης μπορεί να συλλέξει πληροφορίες από το φυσικό περιβάλλον με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τα υπολογιστικά συστήματα που χρησιμοποιούν (Magerkurth et al. 2006). Το μεσαίο επίπεδο (middleware) ασχολείται με ζητήματα διευθύνσεων, όπως για παράδειγμα με τη λειτουργία των συσκευών και πρωτοκόλλων, υπηρεσιών καθώς επίσης και διαφόρων πτυχών ασφαλείας. Επιπλέον, πρέπει να υποστηριχθούν και οι αποκαλούμενες ευφυείς συσκευές των χρηστών. Αυτές οι συσκευές  πρέπει να έχουν προσαρμοστικές ικανότητες όσον αφορά τη συνειδητοποίηση στους όρους χρήσης, το φυσικό πλαίσιο και την κοινωνική κατάσταση (Magerkurth et al.2006). Συνεπώς, σε αντίθεση με το κατώτερο επίπεδο, το μεσαίο επίπεδο χρειάζεται συγκεκριμένη υπολογιστική ισχύ για τη διαχείρηση των συσκευών και την αντιστοιχία των σωστών αποφάσεων υποδομής.

Στο ανώτερο επίπεδο, γίνεται η συλλογή των πληροφοριών προστιθέμενης αξίας που χρησιμοποιούνται από τις συσκευές, όπως είναι για παράδειγμα στοιχεία στατιστικής και άλλα (Anastasopoulos et al. 2005).

Οι ευφυείς αυτές συσκευές παρέχουν τις πληροφορίες στις συσκευές των χρηστών, δηλαδή στους φορητούς ή στους επιτραπέζιους υπολογιστές. Τέλος, τα στοιχεία του ανωτέρου επιπέδου μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως συσκευές του κατώτερου επιπέδου. Αυτές μπορεί να είναι συσκευές παραγωγής όπως οι συσκευές PDA που λειτουργούν και σαν αισθητήρες.